Kitap neye neşredilir? Bu sual ekseriya kafamın içindedir. İnsan, duyduklarını birisiyle paylaşmak ihtiyacını hissettiğinden neşir yoluna başvurur diye bir cevabı kendi kendime veriyorsam da bu cevap da merakımı tatmin etmemektedir. Yazı, yazarın iç âleminden kopmakta ve bilahare insan yazdığının kelimenin tam manasıyla yabancısı olmaktadır. Böyle bir yabancılığı yaratmağa bizi sevk eden kuvvet, bize ihanet eden bir dostumuz olsa gerek. Çünkü içimizde bize sıkıntı veren bu arzu, evini terk ederek birçok evlerde iyi kabule veya istiskale uğrayacaktır. Fakat ilk evi onu kovarken, kovduğuna nedamet edecek, dönmesini istese bile, bu isteği nasip olmayacaktır. Neşir, bir tatminsizlikten başka bir tatminsizliğe atılmak için bir menzile benziyor. Bir kurtuluş zannedilen bir boğulma... Bu bahiste en isabetli teşhisi Paul Valery veriyor. Ona göre bir eser hiç bir vakit tamamlanmış sayılmaz. Sadece terkedilmiştir. Bu terk onu okuyucuya veya ateşe teslim eder ki, bunun sebebi ya bir teslimiyet mecburiyeti veya bir yorgunlukla izah edilebilinir. Neşir tamamen arızidir. Bu arızi halin kurbanı olarak bastırdığım bu kitap, yukardaki satırları aynen bana bir kere daha duyurmaktadır.

---